In deze casus laat ik zien hoe ik ben gegroeid in kritisch denken door een fout in communicatie om te zetten in een leermoment. Door verantwoordelijkheid te nemen en mijn manier van terugkoppelen aan te passen, heb ik mijn professionaliteit én scherpte vergroot.

Wat heb ik gedaan?

In week 3 kreeg ik de taak om feedback van Chava, een aanvrager van de MarCom-inbox, door te geven aan het designteam. Het ging om kleine aanpassingen aan een visual. Helaas had ik de feedback niet helemaal goed gelezen en vergat ik een belangrijke nuance. Daardoor leverden de designers een versie die niet aan de verwachtingen voldeed, wat het proces vertraagde.

Ik voelde me verantwoordelijk en heb meteen actie ondernomen. Ik nam contact op met zowel Chava als het designteam om de miscommunicatie te herstellen. Daarna formuleerde ik de feedback zorgvuldig opnieuw en leverde die aan. Ook veranderde ik mijn aanpak: voortaan neem ik altijd de tijd om feedback goed te begrijpen en check ik bij de afzender of alles duidelijk is, voordat ik iets doorgeef.

Bewijslast

Reflectie

Toen ik merkte dat mijn fout extra werk opleverde voor het team, baalde ik. In mijn hoofd had ik snel en goed geschakeld, maar in de praktijk had ik cruciale informatie gemist.

Normaal zou ik mezelf verdedigen met "ik deed gewoon wat gevraagd werd", maar deze keer besloot ik het anders aan te pakken. Ik nam de verantwoordelijkheid en herstelde de fout. Dat was spannend, maar het gaf me ook de kans om iets te leren.

Door deze ervaring ben ik bewuster geworden van hoe belangrijk het is om niet alleen iets dóór te sturen, maar ook echt te begrijpen wat er bedoeld wordt. Ik ben mijn communicatie gaan checken op volledigheid, ben vragen gaan stellen als iets onduidelijk was en ik begon alles beter samen te vatten voordat ik het verder stuurde.

Deze situatie heeft me alerter gemaakt én heeft mijn professionele houding versterkt.

Feedback

Tijdens een kort overleg zei Wendy:

“Goed dat je dit zelf hebt opgepakt — je was hier verantwoordelijk voor en hebt het netjes opgelost.”

Ook vanuit MarCom werd aangegeven dat ik daarna veel duidelijker communiceerde richting het designteam. De samenwerking verliep vlotter en er waren sindsdien minder correctierondes nodig. Hier is helaas geen bewijslast voor

Koppeling met Covey

Eigenschap 5 – Eerst begrijpen, dan begrepen worden
Ik dacht dat ik het begreep, maar had onvoldoende doorgevraagd of doorgelezen. Door deze fout werd ik me bewuster van het belang van écht luisteren en samenvatten wat iemand bedoelt voordat je iets doorzet. Deze eigenschap heeft me geholpen om daarna gerichter en duidelijker te communiceren.

Blik op de toekomst

Deze ervaring heeft me geleerd dat kritisch denken ook zit in de kleine dingen: het goed lezen van feedback, het checken van details, en het aanvoelen of je iets écht snapt. In de toekomst wil ik dit blijven toepassen, zeker in samenwerking met externe teams of afdelingen. Ook wil ik blijven oefenen met het stellen van verdiepende vragen, zodat ik niet alleen uitvoer, maar ook echt waarde toevoeg in de samenwerking.

Conclusie

Deze situatie heeft me laten inzien dat kritisch denken niet alleen draait om analyses of strategie, maar juist ook om hoe zorgvuldig je omgaat met communicatie in de dagelijkse praktijk. Waar ik eerst vooral dacht dat ‘snel schakelen’ altijd goed was, ontdekte ik dat dit ook tot fouten kan leiden als je niet eerst goed begrijpt wat iemand bedoelt.

Door deze fout en het herstellen ervan, ben ik bewuster gaan nadenken over hoe ik informatie verwerk en doorgeef. Ik durf nu eerder vragen te stellen, vat input beter samen en neem meer verantwoordelijkheid voor wat ik communiceer ook als het via anderen loopt.

Deze verandering heeft ervoor gezorgd dat ik professioneler ben gaan werken en dat collega’s meer op me kunnen vertrouwen. Het heeft mijn kritische blik aangescherpt en mijn rol binnen het team versterkt. Ik neem deze les zeker mee in toekomstige projecten, waarin heldere communicatie en scherpte vaak het verschil maken.